Μαρία Αράπκουλε

Μαρία Αράπκουλε
                              

ΔΙΕΞΟΔΙΚΗ  ΜΟΝΑΞΙΑ

Δυστυχία είναι ή ευτυχία;
Ν' αγγίζω ένα ψυχρό αντικείμενο,
να εισβάλλω σ' έναν κόσμο, άψυχο,
με τα δάκτυλα να του δανείζω ενέργεια,
με το μυαλό να του χορηγώ πνοή,
να προσπαθώ να του δώσω κάτι από ψυχή!
Διεύρυνση είναι ή μίκρεμα;
Να τοποθετώ τις σκέψεις μου, λόγια
ν΄ανακυκλώνω τους κόπους των άλλων,
για ν΄αρπάξω την όποια προσοχή...
Όλα για κάποια σημασία, αξία.
Όλα για κάποια προβολή, εμφάνιση.
Δικαιολογία είναι ή καταδίκη;
Οι εποχές σκλήρυναν, μετάλλαξαν
τα αισθήματα σε ναρκοπέδια.
Φοβάμαι τις ανθρώπινες σχέσεις!
Η εξ αποστάσεως επίσκεψη δε κοστίζει,
ψυχαγωγεί τις μορφές, τα πρόσωπα...
Διεκδίκηση είναι ή συναίνεση;
Εντός των δύσκολων συνθηκών ζωής,
υιοθετώ την αρμόδια, δήθεν επικοινωνία.
Σερφάρω με τα φτερά της τεχνολογίας.
Προς Θεού! μη θεωρηθώ ακατάρτιστη,
κουκουλώνω απείρως, στιγμές μοναξιάς.
Διατήρηση είναι ή ανάλωση;

16-6-2017

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου