«Ερωτικοί Στίχοι Ζωής»

Ποίηση - Σονέτα

Νύχτωσε πάλι!...

Σταθερά το μολύβι μου πιάνω.

Απλώνω η δύστυχη κάποιες λέξεις.

Προσπαθώ να τις δώσω πνοή!

Η ώρα προχωρεί. Σταματώ, κάνω αυτοκριτική.

Τι είναι τα ποιήματα μου μπροστά στον λόγο του ποιητή;

Τίποτε.

Ένα απλό, ξερό φύλλο σκέψης.

Που παραδέρνει μέσα μου απ' εδώ κι από εκεί.

Που το φυσάει ο άνεμος, το παρασύρει.

Αν είναι τυχερό, θα κουρνιάσει σε μιαν άκρη

του μυαλού μου, θα ζεσταθεί.

Ακόμη πιο τυχερό, όταν τακτοποιηθεί

και στολιστεί πάνω στο χαρτί.

Τίποτε άλλο!...

Χωρίς  επίσημη παρουσίαση, αποσπάσματα μόνο σε εκδήλωση για τον έρωτα, στο ξενοδοχείο

Διόνυσο της Λάρισας. Σε απογευματινό της ποίησης μου την Τρίτη 29 Απριλίου

στο Αμφιθέατρο της Δημόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης Λάρισας <<Κων. Κούμας>>.