Μαρία Αράπκουλε

Μαρία Αράπκουλε


ΑΝΑΚΑΛΥΨΗ

Σε ανακάλυψα άγρυπνη σπίθα,
σαν τη Σταχτοπούτα, τυχαία.
Μέσα από τις καθημερινές κουλουριασμένες στάχτες.
Μοιραία χάρηκα! Σε πύρωσα...
Δεν σε χάρισα σαν τον Προμηθέα,
σε κράτησα μυστικά, μόνο για μένα,
για προσωπική αναζωπύρρωση, ζεστασιά.
Τέκνο της ουρανόπεμπτης φωτιάς,
απλώθηκες μέσα στο αίμα μου, γρήγορα...
Σε κρατώ μέσα μου βαθιά
κι ας φέρνεις αντιπαράταξη ψυχή με καρδιά.
Πότε με βγάζεις στον παράδεισο!
Πότε με στέλνεις στο καθαρτήριο.
Θα μάθω ποτέ τι ακριβώς αντιπροσωπεύεις;
Τι σημαίνεις;
Θα ολοκληρωθεί το γίνεσθαι του Ηρακλείτου,
Θα εξαγνιστώ;
Θα αφανιστώ;
Ή θα γίνω καινούρια στάχτη
Παγίδα έστησα...μέσα στο ίδιο μου το σώμα.
"ανταλλάξιμη φωτιά μα φωτιά"

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου