Μαρία Αράπκουλε

Μαρία Αράπκουλε



O ΘΕΡΙΣΜΟΣ

Περιπλανώμενε σπορίτη, ζητάς ένα σώμα
για να φωλιάσεις, να γίνεις ο εαυτός σου.
Ένα πύργο θωρακισμένο, με ένα δώμα
που θα στεγάσει ολόκληρο το βιό σου.
~~~~~~~~
Σπορά ξεχασμένη, έρημη κι ορφανή
θέλεις να κυλήσεις, σε γόνιμο χώμα.
Ένα να γίνεις με γη αληθινή, εύφορη
που δίνει αρχή, πνοή και γέννημα.
~~~~~~~~
Γαλάζιο σπάρσιμο, τα στρογγυλά σου σπόρια,
είχαν πτώση σε αγρό χωρίς δροσιά πηγής.
Μικρή η συγκομιδή μέσα στην ξερή καλοκαιριά.
~~~~~~~~~
Σοδιά, οι σκέψεις σου, ως καρποί της ζωής
για να ξεκοκκιστούν, συλλέχτηκαν πολύ όψιμα.
Οι μυλόπετρες μου τώρα ξαποσταίνουν, κρίμα.

Πίνακας:Laugee Georges

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου